[Yedyny]

... w tych miasteczkach?
Ksiazka dla dzieci z roku 1961. Mozna wykorzystac w jakiejs prezentacji.

[Alicja]

taki dramatyczny ten wiersz! ...jakbym gdzieś już go widziała... Jedynaczek jak zwykle coś wynajdzie. I fotka fajna!

Cytat:

Tadusz Kubiak, ur. 6 V 1924 w Warszawie, zm. 3 VI 1979 w Topoli pod Belgradem. Poeta, satyryk, eseista, tłumacz literatury greckiej, rzymskiej i angielskiej (m.in. Szekspira i Byrona), autor słuchowisk radiowych oraz utworów dla dzieci i młodieży. Podczas okupacji był członkiem Związku Walki Zbrojnej, a następnie żołnierzem Armii Krajowej. Związał się wówczas z grupą literacką "Jutro Poezji". Bezpośrednio po wyzwoleniu przebywał w Krakowie, studiując filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1947 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie ukończył filologię klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów współpracował z redakcjami pism: "Żołnierz Polski", "Pokolenie", "Po prostu". Od 1948 r. był redaktorem w dziale literackim Polskiego Radia w Warszawie oraz współpracownikiem czasopism dla dzieci: "Misia", "Świerszczyka", "Płomyczka", od 1977 r. stale współpracował z "Expressem Wieczornym". Debiutował w 1943 r. jako poeta na łamach prasy podziemnej. Wydał około 50 książek, w tym 26 dla dorosłych (głównie zbiorów poetyckich i poematów) oraz blisko 20 zbiorów poezji, satyr i edycji jednego wiersza dla młodszych czytelników. Dla dorosłych opublikował m.in.: Słowo pod żaglem. Poezje (1948), Żołnierze i robotnicy. Poemat (1948), Rzecz o trasie W-Z. Poemat (1949), Człowiek jest blisko. Poezje (1949), Ballady i pieśni. Poezje (1950), Wśród ludzi. Poezje (1952), Wybór wierszy (1954), Miłość prawdziwa. Poezje (1954), Pierścienie. Poezje (1956), Cień ziemi. Poezje (1958), Trędowaty u wrót raju. Poezje (1959), W imię życia. Poezje (1959), Zdjęcie maski. Poezje (1960), Fantasmagorie. Album poetycki (1961), Ikaryjskie morze. Poezje (1964), Opisanie człowieka. Poezje (1966), Piąta twarz Światowida. Poezje (1966), Los wielokrotny. Poezje (1968), Kraina pierwsza. Poezje (1969), Wiersze i obrazy (1973), Wzajemność (1974), Nasz powszedni (1976), Wiersze wybrane 1946—1976 (1978), Od słowa do słowa (1978); Za wschodzącym słońcem (1979), Bieżnie w słońce wiodą (1979), Przypomnienie wiosenne 1978—1979 (1980). Dla dzieci wydał m.in. następujące zbiory wierszy: Karuzela (1957) — utwory liryczne o przyrodzie, obrazki z życia dziec; Piękna podróż (1959) — utwory poetyckie o tematyce fantastyczno-egzotycznej, o marzeniach i zabawach dziecięcych, wiersze liryczne; Kto z was mieszka w tych miasteczkach (1961) — utwory poetyckie poświęcone miastom polskim; Pawie wiersze (1961); Niby na niby (1961); Taka sobie muzyka (1965); Tańczące konie (1968); Wiersze na dzień dobry (1971); Skrzaty ciotki Agaty (1972); To kwiaty dla żołnierza (1972); Ptasie ulice (1975); Śmiejmy się! (1976); Koń by się uśmiał (1976); Zaczarowane konie (1976); Kocham ciebie, mamo (1977); Majowe kwiaty (1978); Majowa piosenka (1979); Śpiewam ptakom (1981); Wycinanki — śpiewanki (1981). Ponadto opublikował zbiory satyr: W skórze wesołego diabła (1963); Ukrzyżowany na wiatraku (1970) oraz książki dla najmłodszych czytelników: Biegały ptaszki; O krasnoludkach, które chciały być duże; Gdy zapadnie noc (1955); Rośniemy razem (1955). W 1950 r. otrzymał nagrodę Związku Literatów Polskich za twórczość poetycką, w 1963 r. — wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za małe formy sceniczne, w 1972 r. — wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za tom wierszy dla dzieci To kwiaty dla żołnierza, w 1975 r. — nagrodę Prezesa Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za twórczość radiową, w 1979 r. — magrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości dla dzieci i młodzieży. Twórczość poetycka T. Kubiaka dla dzieci, pogodna i zróżnicowana tematycznie, nasycona elementami humoru, bliska jest wyobraźni i dziecięcemu pojmowaniu świata. Obok pełnych liryzmu wierszy zawierających opisy przyrody, prezentujących zabawne sceny z życia zwierząt i wesołe obrazki z życia dzieci, w dorobku poetyckim Kubiaka spotkać można utwory o marzeniach i zabawach dziecięcych, o wyimaginowanych podróżach po dalekich lądach i morzach, o osiągnięciach współczesnej techniki, liryki pełne poetyckiego nastroju, ukazujące świat widziany oczami dziecka. Poeta, korzystając ze zdobyczy formalnych i wersyfikacyjnych liryki awangardowej posługuje się często skrótem myślowym, trudną i niebanalną metaforą, która w odbiorze wymaga intelektualnego skupienia i wysiłku myślowego. Jego wiersze, zróżnicowane rytmicznie, wprowadzają młodych czytelników w świat poezji nowoczesnej.

http://republika.pl/zs_ja...iak_tadeusz.htm