[Yedyny]

Gdzies juz o tym bylo, ale pewnie nie na forum. Zdobylem taka grafike. Budynek w tle kojarz mi sie z kosciolem Bozego Ciala....

---

g1.jpg

Plik ściągnięto 42 raz(y) 124,74 KB

g2.JPG

Plik ściągnięto 34 raz(y) 14,32 KB

[TadeuszFantom]

[Yedyny]

Nieoficjalnie to rok 1809. Litografia czy miedzioryt - nie mam pojecia.

[Alicja]

Mieszczanie głogowscy proszą starostę Jana Karnkowskiego o przebaczenie Wg miedziorytu G. Boettegera sen. 1808 (K. A. Menzel, Geschichte Schlesiens, Bd. 1 Breslau [1808])

Obrazek był publikowany w niebieskiej książce Głogów. Zarys monografii miasta pod red. K. Matwijowskiego i mocno mi się zakodował pod czaszką, str. 95

Książka stawia starostę Karnkowskiego w nieco innym świetle niż podaje Tadeusz. Raczej jako bezwzględnego administratora, który ściągał podatki i surowo karał brak posłuszeństwa. Władzę swoją oparł na szlachcie, stąd bunt mieszczan, który został stłumiony.

Cytat:

Zmiana przez niego w 1493 r. rady miejskiej wywołała bunt mieszczan, na czele którego stanął Martin Arnold. Po aresztowaniu przywódców rebelii rozjuszony tłum mieszczan zajął ratusz i rozpędził radę miejską Karnkowskiego. Próba zdobycia zamku nie powiodła się. Namiestnikowi udało się jednak pokonać buntowników (...) Wobc groźby wybuchu powstania pospólstwa patrycjat poszedł na ustępstwa i wydał swoich przywódców. Dziesięciu z nich zostało skazanych na śmierć, ale dzięki wstawiennictwu Ernesta Tschamera ostatecznie zgładzono tylko Arnolda

str. 94

Dokładniej opisują wydarzenie Rocznik głogowski Kaspara Borgeniego, aczkolwiek o proszeniu o przebaczenie nie kronikarz nie wspomina.

Cytat:

Roku Pańskiego 1493, w sobotę przed Laetare[czwarta niedziela Wielkiego Postu, 16 III 1493], pan Jan Polak, starosta generalny tego księstwa, pojmał około południa poza miastem Marcina Arnolda, dawnego burmistrza wraz ze znamienitym mieszczaninem Mikołajem Lyncke. Siłą sprowadził ich do zamku za miastem i zamknął ich w wieży. W porze obiadowej mieszczanie dowiedzieli się o tym i uczynili hałas w mieście, w języku ludowym: bili na alarm w dzwon rady i w wielki dzwon i w inne dzwony. Cała ludność uzbrojona ruszyła na ratusz i chciano ich uwolnić, lecz nie mogli, ponieważ [tamci] byli uwięzieni w zamku. Posłali po nich do zamku, lecz starosta nie chciał ich wydać Roku [14]93 król Polski wysłał swoich doradców do Głogowa. (...) W poniedziałek [1 VII 1493] po obiedzie zawezwali Marcina Arnolda, przeciw któremu starosta, szlachta i liczni inni przedstawili wiele oskarżeń i zarzutów. Sam zaś Arnold został osamotniony. Nikt nie stanął po jego stronie, ani przyjaciele, ani gmina miejska, którzy wcześniej, kiedy się dobrze wiodło, wszyscy i cała gmina chcieli stać po jego stronie i ręczyć za niego osobiście i majątkiem. Było to żałosne, ponieważ wszyscy odsunęli się od niego. We wtorek od rana aż do południa znów zajmowali się Arnoldem, po czym odprowadzili go do wieży i powiedzieli co chcieliby uczynić itd. Później w oktawę Wszystkich Świętych [8 XI 1493] został ścięty za zamkiem.

str. 156